głowa III
siedlisko rozumu, myśli
Hrabia lubił widoki niezwykłe i nowe, Zwał je romansowemi; mawiał, że ma głowę Romansową (II) Nie mieszał się w myśliwych ni w starców rozmowę I widać, że czem innym zajętą miał głowę (II) Bo gdy zagonem pełznął ku owej pasterce, Paliło mu się w głowie, skakało w nim serce (III) Owoż mądrej głowie - Ciągnął mowca spojrzawszy bystro - dość dwie słowie, Nieprawdaż? (VII) on w głowy szalonym zawrocie Czuł niewymowny pociąg utopić się w błocie (VIII).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Myślenie ↔ Informacje ogólne (Myślenie)